*narracja pierwszoosobowa, ale to nie działo się naprawdę*
-Cześć!- Odczytałam wiadomość od Blair, mojej przyjaciółki.
-Hej! Co u Ciebie?- Zadałam pytanie, które wśród nastolatków pojawiało się najczęściej. Wiedziałam również, jaką uzyskam odpowiedź.
-Nudy, a u Ciebie?- Jak zwykle ta sama odpowiedź, ale ja na takie pytania odpowiadam inaczej.
-U mnie wszystko dobrze, już odrobiłam lekcje, mam popołudnie wolne.
-Ja odrobię jutro na wolnej godzinie lekcyjnej. Teraz mi się nie chce.
-A może chcesz się spotkać? Pojeździmy rowerami..- Spytałam, mając nadzieję, że Blair nie odmówi.
-Wiesz, nie mogę. Zimno jest..
-Dobra, to może innym razem. - Zdziwiła mnie odpowiedź Blair, gdyż na dworze było gorąco. Ale cóż miałam robić, stwierdziłam, że pojeżdżę sama. Dojechałam do pobliskiego sklepu. Skręciłam w lewo, po czym jechałam prosto, przed siebie. Nagle, spostrzegłam Blair, która w towarzystwie dwóch innych dziewczyn i kilku chłopaków wybierała się nad rzekę. Co ja miałam wtedy zrobić? Zauważyłam, że Blair nie wie, jak wybrnąć z sytuacji.
-Jakoś się teraz cieplej zrobiło..-Bąknęła, po czym pojechali dalej. A ja? Wróciłam do domu, nie wiedząc, co ze sobą zrobić. Przyjaciółki nie chciały przebywać tego dnia w moim towarzystwie, zresztą, nie mogę nazwać ich przyjaciółkami. Nie lubią mnie zbytnio.
